Κλειστός στίβος

Κλειστός στίβος-Σχέση χρόνου αντίδρασης στην εκκίνηση και επίδοσης στα αγωνίσματα ταχύτητας

Κλειστός στίβος-Σχέση χρόνου αντίδρασης στην εκκίνηση και επίδοσης στα αγωνίσματα ταχύτητας

Στους δρόμους ταχύτητας του κλασικού αθλητισμού ο χρόνος αντίδρασης θεωρείται το χρονικό διάστημα (ms) ανάμεσα στον πυροβολισμό του αφέτη και την πρώτη κινητική αντίδραση του αθλητή. Η αντίδραση αυτή έχει μεγάλη σημασία επειδή οι αθλητές/τριες, που πλεονεκτούν στο χρόνο αντίδρασης, αποκτούν ένα πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων τους που πολλές φορές το διατηρούν ως το τέλος της κούρσας. Ο χρόνος αντίδρασης συμβάλει περίπου στο 10% της τελικής επίδοσης στα 60m του κλειστού στίβου, ποσοστό που μπορεί να είναι καθοριστικό σε αθλητές και αθλήτριες που τερματίζουν οριακά, μιας και η διαφορά των 0.1 ή 0.2s του καλύτερου χρόνου αντίδρασης από την εκκίνηση, μεταφέρεται στη γραμμή του τερματισμού βελτιώνοντας την τελική επίδοση του/της σπρίντερ.

Από τις πρώτες καταγραφές στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου το 1972, ποσοστό μικρότερο του 1% των δρομέων ταχύτητας είχαν πετύχει χρόνους αντίδρασης <0.12s, με το μέσο όρο των αθλητών στο δρόμο των 100m να εμφανίζει χρόνους αντίδρασης στο 0.16s για τους άντρες και στο 0.18s για τις γυναίκες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της IAAF για τον κλειστό στίβο, στα 60m ανδρών ανάμεσα στους 1ους νικητές των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων από το 1999 ως το 2008, ο μόνος αθλητής που συνδύασε το χρυσό μετάλλιο με τον καλύτερο χρόνο αντίδρασης ήταν ο Έλληνας Παπαδιάς Χαράλαμπος, νικητής του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 1997 στο Παρίσι, με χρόνο αντίδρασης 0.10s και επίδοση 6.50s που αποτελεί και Πανελλήνιο ρεκόρ. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο χρόνος αντίδρασης των 100ms του Έλληνα αθλητή είναι ο καλύτερος ανάμεσα σε όλους τους νικητές των 60m, 200m και 60m με εμπόδια σε όλα τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα κλειστού στίβου από το 1997 μέχρι το 2008, (Πίνακας 1).

Κλειστός στίβος-Σχέση χρόνου αντίδρασης στην εκκίνηση και επίδοσης στα αγωνίσματα ταχύτητας

Πίνακες 1. Χρόνος αντίδρασης στην εκκίνηση (s) και επίδοση (s) του πρώτου νικητή στο αγώνισμα των 60m ανδρών των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων Κλειστού Στίβου.

 

Πίνακας 1. Επίσημα αποτελέσματα αγωνίσματος 60m ανδρών

Διοργάνωση

Αθλητής

Χώρα

Επίδοση (s)

Χρόνος Αντίδρασης (s)

Παρίσι 1997

Papadias Charalampos

GRE

6.50

0.10

Ναγκάνο 1999

Greene Maurice

USA

6.42

0.126

Λισαβόνα 2001

Harden Tim

USA

6.44

0.135

Μπέρμιγχαμ 2003

Gutlin Justin

USA

6.46

0.138

Βουδαπέστη 2004

Gardener Jason

GBR

6.49

0.144

Μόσχα 2006

Scott Leonard

USA

6.50

0.124

Βαλένθια 2008

Fasuba A. Olusoji

NGR

6.51

0.149

 

Παράλληλα, στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Κλειστού Στίβου που έχουν πραγματοποιηθεί από το 1997 μέχρι το 2008 η Ελληνίδα αθλήτρια Θάνου Αικατερίνη, νικήτρια στα 60m το 1999 στο Ναγκάνο, έχει τον καλύτερο χρόνο αντίδρασης (100ms) ανάμεσα στις 19 πρώτες νικήτριες και στα 3 αγωνίσματα ταχύτητας (60m, 200m & 60m με εμπόδια) στα επτά Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Η παραπάνω σπρίντερ στο συγκεκριμένο αγώνα πέτυχε και διατηρεί ακόμη το ρεκόρ αγώνων με επίδοση 6.96s, επίδοση που αποτελεί και Πανελλήνιο ρεκόρ (Πίνακας 2).

 

Πίνακας 2. Χρόνος αντίδρασης στην εκκίνηση (s) και επίδοση (s) της 1ης νικήτριας στο αγώνισμα των 60m γυναικών των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων Κλειστού Στίβου.
 
Πίνακας 2. Επίσημα αποτελέσματα αγωνίσματος 60m γυναικών
Διοργάνωση
Αθλήτρια
Χώρα
Επίδοση (s)
Χρόνος Αντίδρασης (s)
Παρίσι 1997
Devers Gail
USA
7.06
0.15
Ναγκάνο 1999
Thanou Ekaterini
GRE
6.96
0.10
Λισαβόνα 2001
Sturrup Chandra
BAH
7.05
0.11
Μπέρμιγχαμ 2003
Block Zhanna
UKR
7.04
0.14
Βουδαπέστη 2004
Devers Gail
USA
7.08
0.14
Μόσχα 2006
Barber Me’lisa
USA
7.01
0.15
Βαλένθια 2008
Williams Angela
USA
7.06
0.14

Αποδεικνύεται λοιπόν, ότι οι σπρίντερ Παγκοσμίου επιπέδου που έχουν πολύ καλούς χρόνους αντίδρασης πετυχαίνουν συνήθως και υψηλές επιδόσεις στα 60m. Για αυτό το λόγο οι προπονητές των δρομέων ταχύτητας τόσο στην αναπτυξιακή φάση όσο και στη φάση μεγιστοποίησης της απόδοσης θα πρέπει να αφιερώνουν τον απαιτούμενο χρόνο σε προπόνηση με τις μεθόδους: α) της αισθητηριακής, β) της μερικής και γ) της επαναλαμβανόμενης αντίδρασης, για τη βελτίωση της ταχύτητας αντίδρασης. Βελτίωση που μειώνει τον χρόνο αντίδρασης από 10 έως 15% δίνοντας στους αθλητές ταχύτητας ένα αισθητικό και κινητικό πλεονέκτημα, που η διατήρηση του από την εκκίνηση μέχρι τη γραμμή του τερματισμού, ίσως να δώσει τη νίκη ή ένα νέο ατομικό ρεκόρ.

 

Πυλιανίδης Θεόφιλος, Μαντζουράνης Νικόλαος

πηγή Hellas Athletic